Καλησπέρα Δημήτρη, σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρείς σήμερα. Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με κάποια βιογραφικά στοιχεία για σένα, σπουδές και ασχολίες εκτός του InfinityGreece.
Όντας κι εγώ παιδί των Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών σπουδών, από πολύ μικρός είχα ερεθίσματα σχετικά με το marketing. Είχα τη χαρά από τα 15 να έχω το δικό μου gaming forum, ασχολούμουν με παιχνίδια σε υπολογιστές. Ήμουν αυτό που λέμε nerd παιδάκι, αρκετά δραστήριο για την ηλικία μου. Ασχολούμουν με αθλητικές ομάδες, ήμουν σε ομάδες basket, σαν ένα γενικό background. Ταυτόχρονα από τα 18 έχω δουλέψει στην εστίαση, σε αρκετές δουλειές ως πωλητής, υπεύθυνος & υπάλληλος γραφείου σε marketing agency. Έχω αναλάβει εκστρατείες πολιτικού marketing. Γενικά, αγκάλιασα το κομμάτι του marketing και είναι κάτι με το οποίο ασχολήθηκα από πολύ μικρός.
Τώρα στο InfinityGreece ποιος είναι ο ρόλος σου και στην πορεία των ετών, πώς εξελίχθηκε αυτός ο ρόλος;
Είμαι κι εγώ συνιδρυτικό μέλος της κοινωνικής επιχείρησης InfinityGreece. Αποτελώ συνέταιρος στην ομάδα διοίκησης, είμαι επικεφαλής των ευρωπαϊκών έργων και έχω την επιμέλεια του InfinityGreece στο κομμάτι των projects. Ταυτόχρονα, ως προς την κοινωνική επιχείρηση, έχω το account management σε πελάτες, σε performance marketing, καμπάνιες κλπ.
Στο InfinityGreece μπήκα ως εθελοντής, όταν ήταν άτυπη ομάδα το 2017. Το είχα ακούσει μέσω φίλων, στην αρχή το κορόιδευα και δεν ήθελα να μπω γιατί ήμουν αντιδραστικός. Ήμουν ήδη σε TEDx εθελοντικές ομάδες και σε ομάδες κινηματογράφου. Με το που μπήκα στο InfinityGreece εξελίχθηκα άμεσα, φτάνοντας να γίνω υπεύθυνος marketing, στην ομάδα marketing. Όταν ο Γιάννης αναζητούσε συνεργάτη για να κάνει το επόμενο βήμα και να δημιουργήσει την κοινωνική επιχείρηση, μου έκανε μια πρόταση μαζί με άλλα 3 άτομα, να δομήσουμε μια πεντάδα και να φτιάξουμε μια κοινωνική επιχείρηση. Ήταν πολύ τιμιτικό όλο αυτό καθώς όλη μου η ενασχόληση με τον εθελοντισμό αφορούσε πράγματα σχετικά με την επιχειρηματικότητα με την οποία ήθελα να ασχοληθώ. Το να έχω κάτι δικό μου και να μην είμαι απλός υπάλληλος, ήταν κάτι που μου έδωσε το κίνητρο να το εξελίξω. Έχω ηγετικές τάσεις σαν άτομο (γέλια) και πάντα μου άρεσε να έχω παραπάνω αρμοδιότητες από το να είμαι απλό μέλος σε ομάδα, ήθελα να κάνω παραπάνω πράγματα ανεξαρτήτως χρημάτων.
Το πιο σημαντικό σου επίτευγμα μέσα στο InfinityGreece όλα αυτά τα χρόνια;
Ήταν το ότι καταφέραμε μια άτυπη ομάδα νέων που μετρούσε 50 άτομα, να φτάσουμε σε σημείο να γίνουμε μια κοινωνική επιχείρηση, να έχουμε βραβευτεί ως πρότυπη κοινωνική επιχείρηση στον τομέα της εκπαίδευσης στα Hellenic Responsible Business Awards του BOUSSIAS το 2021. Να εξελιχθούμε ακόμη, ως ευρωπαϊκός οργανισμός στο κομμάτι του Erasmus, αντικείμενα που δεν υπήρχαν πριν το 2017. Γενικότερα, κάθε χρόνο να εξελισσόμαστε ακόμα παραπάνω και να μας αντιλαμβάνονται ως σημαντικό stakeholder στο κομμάτι της νεολαίας, της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και στην Αθήνα. Πρόσφατα βρέθηκα σε ένα συνέδριο και κατάλαβα ότι μας αντιμετώπιζαν διαφορετικά όχι σαν “τα παιδιά που έχουν μια ομάδα νέων”. Βλέπω διαφορετικά vibes από φορείς με τους οποίους συναναστρέφομαι.
Μιας και σύντομα το InfinityGreece κλείνει 10 χρόνια, τι στόχο έχεις μέχρι τότε;
Σίγουρα το youth center, όπως είπαν και οι συνεργάτες μου, είναι ο μεγάλος μας στόχος. Είμαστε αυτή τη στιγμή σε ένα μικρό χώρο που έχει φτάσει το capacity του. Παράγει περισσότερα απ’ ότι προβλέπεται, ως εργασιακός χώρος, το γραφείο είναι πολύ μικρό και παράγει ήδη αρκετά μεγάλο έργο σε ανθρώπους, σε εκπαίδευση και στο κομμάτι της κοινωνικής επιχείρησης σε συνεργάτες/πελάτες. Συστεγάζει δύο brands ταυτόχρονα, InfinityGreece και SALDO. Ένας άλλος μακροπρόθεσμος στόχος είναι να κάνουμε μια ουσιώδη επέκταση στην Αθήνα, είναι κάτι που θα μας ενδιέφερε. Να επεκταθούμε ακόμη σε ευρωπαϊκό επίπεδο με σταθερές συνεργασίες και να τις πολλαπλασιάζουμε κάθε χρόνο. Το ένα θα φέρνει το άλλο, θα έρθει τεχνογνωσία από άλλα youth centers, πχ Εσθονία, Πορτογαλία, Γερμανία. Το ιδανικό θα ήταν να χτίσουμε κάτι αντίστοιχο και στην Ελλάδα. Αλλά σίγουρα το να πάμε σε έναν μεγαλύτερο και πιο δομημένο χώρο, θα μας βοηθήσει να “αναπνέουμε” πιο εύκολα στον χώρο και να είμαστε ελεύθεροι. Όταν συσσωρεύεται πολλή δημιουργικότητα, σε καταπιέζει. Είναι σαν έχουμε βάλει αλυσίδες στη δημιουργικότητά μας λόγω χώρου και δεν μπορούμε να κάνουμε όσα θέλουμε. Είναι ο ίδιος λόγος που τα πρωινά το γραφείο χρησιμοποιείται μόνο από τους εργαζομένους και όχι από τους εθελοντές.
Πες μας 2-3 βασικές δυσκολίες που αντιμετώπισες μέσα στα χρόνια και ενδεχομένως αντιμετωπίζεις ακόμη μέσα στο InfinityGreece;
Η ισορροπία με το εθελοντικό κομμάτι. Όταν ξεκινάς ως εθελοντής και εξελίσσεσαι ως διοίκηση, χρειάζεται να περάσει ένα χρονικό διάστημα. Υπήρχαν εθελοντές πιο παλιοί από εσένα, οι οποίοι είδαν ένα πιο νέο μέλος να πηγαίνει στη διοίκηση. Στην αρχή σε αντιμετωπίζουν σε φάση: “Ποιος είναι αυτός και γιατί είναι στη διοίκηση;”. Βέβαια, με τα χρόνια αυτό ξεπεράστηκε, μπήκαν και νέοι εθελοντές. Στην αρχή όμως, η εμπιστοσύνη ήταν ένα θέμα, το πώς σε αντιμετωπίζουν και στην πορεία το πόσο πρέπει εμείς να κάνουμε ένα step back ως διοίκηση και να αφήσουμε τους εθελοντές δημιουργικά ελεύθερους. Φυσικά υπήρχε πάντα η καθοδήγηση αλλά δεν θέλαμε να νιώσουν το βάρος της ευθύνης ότι κάποιος είναι από πάνω και τους πιέζει. Επομένως, αυτή είναι η δυσκολία που προσπαθώ κι εγώ κάποιες φορές να συγκρατούμαι και να τους αφήνω να κάνουν λάθη. Τα περισσότερα event που γίνονται στη διάρκεια του χρόνου και οι δράσεις σε ένα μεγάλο ποσοστό παραμένουν ίδια και αλλάζουν οι άνθρωποι ή προστίθενται κάποιες νέες ιδέες. Ο πυρήνας είναι ίδιος, απλώς αλλάζουν οι άνθρωποι που τις εκφράζουν. Δε θέλουμε να είμαστε κι εμείς τόσο εσωτερικό κομμάτι των ιδεών των εθελοντών, να τους αφήνουμε ελεύθερους να εκφραστούν, να δημιουργήσουν πράγματα και απλώς εμείς να έχουμε την εποπτεία σε κάποιο κομμάτι. Στο παρελθόν θεωρούσα ότι δεν έπρεπε να χάνουμε ποτέ επαφή, αλλά όταν είσαι συνεχώς από πάνω σε ένα τόσο μεγάλο οργανισμό έρχονται και προσωπικές δυσκολίες. Είναι θέμα ισορροπίας της προσωπικής ζωής με την επαγγελματική. Παίρνεις την απόφαση να εμπλακείς σε έναν ζωντανό οργανισμό και θέλει προσοχή.
Ως νέος που ασχολείται με την κοινωνική επιχειρηματικότητα, πώς βλέπεις αυτόν τον χώρο;
Είναι ένας χώρος που δίνει ευκαιρίες σε άτομα που δεν έχουν κεφάλαιο για επένδυση. Το θεωρώ σαν μια πιο “λαϊκή” επιχειρηματικότητα με έντονο κοινωνικό αντίκτυπο, με περισσότερη “πράσινη” αντίληψη σε αυτό το κομμάτι. Εμένα με βρίσκει σύμφωνο και ιδεολογικά. Θεωρώ ότι η Ελλάδα κάνει βήματα μπροστά. Έχουμε δρόμο μέχρι να φτάσουμε στο επίπεδο της Ιταλίας. Η Ιταλία έχει τις κοπερατίβες που έχουν αναπτυχθεί και έχουν εξελιχθεί ακόμη και στο κομμάτι της καταναγκαστικής εργασίας. Για παράδειγμα, αντί για στρατό σου δίνεται η ευκαιρία να συμμετάσχεις σε εθελοντικό οργανισμό και να προσφέρεις κοινωνικό έργο, όπως είναι τα European Solidarity Corps. Στην Ελλάδα αυτό δεν υπάρχει με αυτή την έννοια, δυστυχώς, έχουμε ακόμη δρόμο μέχρι να φτάσουμε στο σημείο ο εθελοντισμός να είναι αναγκαία δομή της κοινωνίας και να αναγνωρίζεται επιβραβευτικά. Εξάλλου, στην Ελλάδα του 2023 δεν αναγνωρίζεται καν το επάγγελμα του youthworker, και δεν υπάρχουν πολλές κοινωνικές επιχειρήσεις που κάνουν αυτό που κάνουμε. Δεν μου αρέσει η λέξη καινοτομία γιατί είναι κάτι υποκειμενικό. Αλλά ναι, είναι θέμα αντίληψης της κοινωνίας αυτό το κομμάτι.
Για έναν εθελοντή που έχει περάσει από InfinityGreece και έχει κάνει τον κύκλο του, τί ελπίδες έχεις; Πώς θα ήθελες να τον δεις;
Θα ήθελα να τον δω να εξελίσσεται σε επιχειρήσεις, κάτι που ήδη συμβαίνει. Βλέπω την εξέλιξή των εθελοντών και είμαι ειλικρινά χαρούμενος. Πολλές φορές έχουμε φτάσει σε σημείο ως οργανισμός να ερχόμαστε σε επαφή με παλιούς εθελοντές που πλέον βρίσκονται σε άλλες επιχειρήσεις για να κάνουμε μια συνεργασία. Θέλω να τους βλέπω να εξελίσσονται, να γίνονται στελέχη media και επιχειρήσεων, καθώς υπάρχει μεγάλο έλλειμμα μεταξύ αγοράς εργασίας και εκπαίδευσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει σωστή καλλιέργεια των soft και hard skills και όλου του φάσματος. Για κάθε εθελοντή που βλέπω ότι προοδεύει μου δίνεται κίνητρο να συνεχίσουμε. Έχω παρατηρήσει ότι όσοι εθελοντές φεύγουν από τον οργανισμό είναι πολύ πιο έτοιμοι να πάνε σε μια επιχείρηση, είτε ως πρακτική, είτε σε junior/ entry level. Η αξία της γνώσης που παρέχεται είναι πάρα πολύ υψηλή. Μαζί με κοινωνικοποίηση και συνεργατικότητα, όλο αυτό το universe που χτίζεται γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο κάθε χρόνο.
Θα ήθελα να μας πεις την καλύτερη στιγμή για το 2022-2023.
Σίγουρα το project New Interview ήταν από τα σημαντικότερα projects που κάναμε φέτος, καθώς φέραμε επαγγελματίες, σημαντικά πρόσωπα της Θεσσαλονίκης του marketing, των επιχειρήσεων, και δημοσιογράφοι σε μεγάλα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας. Όλο αυτό μας έφερε και μας φέρνει ακόμη προβολή, ακόμη κι αν δεν το αντιλαμβανόμαστε. Φέρνει επαφές, δικτύωση. Είναι ένα project που έδειξε ότι αν υπάρχει ο χώρος μπορούν να γίνουν ωραία πράγματα, να υπάρχει ένας χώρος σταθερός για γυρίσματα. Υπάρχει ταλέντο, υπάρχουν άτομα που μπορούν να διαχειριστούν ένα τηλεοπτικό project. Με κάνει πολύ αισιόδοξο για την επόμενη χρονιά, καθώς υπάρχουν πολλά projects στον ορίζοντα, που αν τα ακούσουν οι περισσότεροι θα πούνε : “Wow!”.
Πώς κύλησε η περίοδος του covid-19;
Ήταν μια περίοδος που ως άτομο με βρήκε σε μια πολύ καλή επιλογή, να πάω στρατό. Αλλά ως οργανισμός αναπτύξαμε την άμυνα να δομήσουμε κοινότητα στο discord, να δημιουργήσουμε όλο αυτό το υβριδικό community, με ψυχαγωγία των εθελοντών μέσα από τα channels, με παιχνίδια κλπ. Όλες οι συναντήσεις έγιναν κανονικά, το Training Weekend έγινε κανονικά. Έγιναν πολλά εκείνη την περίοδο. Έμεινε ζωντανό το όραμα και η αποστολή του οργανισμού. Κατά τη γνώμη μου ενδυναμώθηκε και “ενηλικιώθηκε”, ήρθε η περίοδος που χρειάστηκε να γίνει αυτή η “ενηλικίωση”. Ως άτομο, αυτή η αποστασιοποίηση λόγω στρατού με έκανε να δω ότι αυτό αξίζει, γιατί παρατηρούσα εξωτερικά καταστάσεις και άτομα. Έβλεπα ότι υπάρχει μια εξέλιξη και μια αξία σε αυτό το κομμάτι. Όταν είσαι μέσα θεωρείς ότι όλα έχουν αξία. Χρειάζεται χρόνος και αποστασιοποίηση για να συνειδητοποιήσεις πώς λειτουργεί. Όλο αυτό μας έκανε με το που τελείωσε η καραντίνα να χτίσουμε πάνω σε αυτή την κουλτούρα που διαμορφώθηκε, στα νέα εργαλεία που ήρθαν. Εγκλιματίστηκαν καλύτερα οι εθελοντές, βελτιώθηκαν στον τρόπο επικοινωνίας, δημιουργήθηκαν πλατφόρμες που δεν τους ήταν τόσο ξένες. Στο παρελθόν τους τρόμαζε γιατί υπήρχε ο χαρακτήρας ότι το InfinityGreece είναι μόνο ραδιόφωνο και εν γένει παραγωγή περιεχομένου. Ήταν πιο έντονος ο χαρακτήρας των media, χωρίς να εννοώ ότι είναι λάθος αλλά δεν φαίνονταν οι άλλοι τρεις πυλώνες Youth, Digital και κοινωνική επιχειρηματικότητα. Όλα αυτά στον covid έγιναν πιο σταθερά, εκεί θέλω να καταλήξω, γι’ αυτό και αυξήθηκαν οι εθελοντές.
Έτσι όπως είναι τώρα δομημένος ο οργανισμός, θα ήθελες να είσαι εθελοντής;
Σίγουρα θα ήθελα, από τα 18 κιόλας, να έχω την ευκαιρία να ξεκινήσω ως εθελοντής. Μια από τις ομάδες που θα ήθελα να συμμετάσχω είναι το YouthWork, καθώς έχω πάθος με τα ευρωπαϊκά προγράμματα Erasmus. Πιστεύω θα ήμουν ενεργός εθελοντής, αλλά θα έμπαινα σε πειρασμό να ταξιδεύω συνέχεια, κάτι που κάνω βέβαια ήδη. Επομένως, θα προσπαθούσα να μην είμαι φάντασμα ως μέλος, θα έκανα τα tasks μου. Στη συνέχεια, θα ήθελα να δοκιμάσω την τύχη μου ως leader. Κάπως έτσι θα έβλεπα τον 18χρονο εαυτό μου!